سبک‌های زوجی و شفقت خود به‌عنوان پیش‌بین‌های رضایت زناشویی

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی سبک‌های زوجی و شفقت خود به‌عنوان پیش‌بین‌های رضایت زناشویی بود. جامعه‌ی این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای فرزند دوره اول متوسطه در شهر تهران بود، که از میان آنها 260 زوج (130 زن و مرد) به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای  انتخاب شدند، شرکت کننده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی (ENRICH)، مقیاس شفقت-خود (SCS) و پرسشنامه ابعاد ارتباطی (RDI) را تکمیل نمودند. روش‌های آماری استفاده شده برای تحلیل داده‌ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری بودند. نتایج نشان داد که بین شش خرده مقیاس شفقت خود و سبک‌های زوجی (مستقل و سنتی) با رضایت زناشویی همبستگی معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که چهار خرده مقیاس شفقت خود (مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، اشتراکات انسانی و ذهن آگاهی) و سبک‌های زوجی (مستقل و سنتی) می‌توانند رضایت زناشویی را پیش‌بینی کنند. بر اساس این یافته‌ها، می‌توان نتیجه گرفت که شفقت خود و سبک‌های زوجی در رضایت زناشویی تأثیر دارند.